Krótkowzroczność czy dalekowzroczność – jak rozpoznać?
Uważni obserwatorzy otaczającego nas świata zauważają, że coraz więcej osób wspiera swój wzrok okularami. Znakiem współczesnych czasów, ciągłego wpatrywania się w ekrany komputerowych monitorów oraz smartfonów, jest gorszy wzrok i problemy z wyraźnym widzeniem. Najczęściej występujące wady to krótkowzroczność i dalekowzroczność. Czym różnią się od siebie i jak je rozpoznać?
Co to jest krótkowzroczność?
O krótkowzroczności mówi się w przypadku osób, u których zazwyczaj w wyniku nieprawidłowej budowy oka, jego układ optyczny skupia światło w nieodpowiedni sposób. Proces ten powinien zachodzić na siatkówce. U krótkowidza światło skupia się przed nią. To właśnie z tego powodu krótkowidz dobrze widzi obiekty położone blisko, a ma problemy z widzeniem obrazów oddalonych od niego.
Jedną z przyczyn krótkowzroczności, do niedawna uznawaną za główną, są uwarunkowania genetyczne. To one odpowiadają za prawidłową lub nieprawidłową budowę oka. Obecnie wiadomo, że wada ta może pojawić się również z biegiem czasu. W takim przypadku jej powodem bywa wielogodzinne wpatrywanie się w ekran komputera, laptopa, tableta lub telefonu – wzrok stale skupiony na obiekcie położonym blisko oczu i narażony przy tym na rażenie nienaturalnym oświetleniem zaczyna się psuć.
Czy jestem krótkowidzem?
Predyspozycja do dobrego widzenia z bliska i problemy z odbiorem obrazów położonych w oddaleniu jest sygnałem, że trzeba poddać się badaniu wzroku. Jeśli patrząc na obiekty w oddali mrużysz oczy i próbujesz w ten sposób przybliżyć je do siebie, prawdopodobnie jesteś krótkowidzem. Wraz z rosnącą odległością obraz staje się coraz bardziej rozmazany, obiekty tracą swoje kontury i prawie niemożliwym staje się rozróżnienie ich kształtów.
Krótkowzroczność jest wadą, której nie wolno lekceważyć. Jej leczenie powinno rozpocząć się tuż po wykryciu nieprawidłowości. W przeciwnym razie z czasem pole widzenia stanie się mniejsze i mogą pojawić się częste bóle głowy.
Dalekowzroczność – O co chodzi?
Dalekowzroczność to kolejna z powszechnie występujących wad wzroku, zwana również nadwzrocznością, a przez specjalistów nazywana jest hyperopią. Tu mamy do czynienia z odwrotnością krótkowzroczności – dobrze widzi się obiekty znajdujące się daleko. Z kolei obraz położony blisko jest niewyraźny, czasem wręcz niewidoczny. Dzieje się tak dlatego, że oko ogniskuje go za siatkówką.
Dalekowzroczność występuje u dzieci i dorosłych. Szybko wykryta i leczona zazwyczaj ustępuje. Lekceważona może się zaognić i utrwalić. U dorosłych natomiast pojawia się wraz z wiekiem. Często mają na to wpływ czynniki genetyczne i przebyte wcześniej schorzenia.
Czy to jest nadwzroczność?
Pierwszym sygnałem, że jesteś dalekowidzem, mogą być często pojawiające się bóle głowy, zezujący wzrok i wrażenie podwójnego widzenia. Jeśli zauważasz u siebie te objawy, zwróć uwagę na jakość widzenia obiektów położonych w różnej odległości od wzroku. Jeśli wyraźnie widzisz tylko to, co jest daleko, umów się na wizytę u okulisty.
